بچه های گلم

احمدرضاجون مسافرت باتو خیلی خوش میگذره

سلام عزیزم ... سفرخوبی است اما تنها جای تو خالیست میدانی راستش اینجا همه بچه کوچک دارند یاهم سن وسال تو ویا هم سن وسال روز جداییمان ازهم ... عزیزم صدایت همه جا همراهم ودر گوشم هست گریه میکنی ومن میخواهم در آغوشت بگیرم اما فقط صداست خودت را نمیبینم  دلتنگم اینجا به جای تو آمدم شاید ... تواگر بودی چه صفایی داشت ؛ احمدرضا جان تو خیلی خوشحالی مشخص است شیطنت هایت این روزها چند برابر شده خوشحالی نه ؟امیدوارم تا آخر سفر خوش باشی عزیزم ...  

یادش بخیر .. یادت میاد احمدرضاجون اون روزی که رفته بودم بیمارستان تا داداش کوچولوتو دنیا بیارم چه شوقی تو نگاهت بود ازخوشحالی داشتی بال در میاوردی احساس بزرگی میکردی احساس میکردی بعد از این داداش بزرگه ای وخلاصه.. یادش بخیر ولی حیف روزهای خوش باهم بودنمون خیلی کم بود محمد ابراهیم خیلی زود رفت اونقدر زود که حتی درست چهرشو به خاطر نسپردیم... بااینکه همیشه تو فکرشم ولی گاهی دلم برا چهره قشنگش واقعا تنگ میشه اون وقتایی که بغض گلومومیگیره وانگار توی این دنیا جایی برای خودم نمیبینم . واقعا نبودن محمد برای من وتو ودیگران خیلی سخته میدونم کوچولوی من اونروز احساس میکردی داداش بزرگه ای وخیلی زود اون احساس بارفتن محمد برات کمرنگ شد نمیدونم اح...

دلم برات تنگه عزیزم  این چند روزه میخوایم بدون تو بریم مشهد  خیلی برام سخته با اینکه خیلی دلم میخواد برم مشهد اما دوری تو هم برام خیلی سخته  کاش بودی وبا ما میومدی  بدون تو انگار برام هیچ خوشی معنا نداره بدون تو تنهام انگار حتی اگه همه باشن تو انگار خیلی راحتی نه؟ احساس میکنم همیشه با اون چشمای خوشکل ومعصومت داری دور وبرت نگاه میکنی ومثل هم سن وسالات بازی میکنی   واقعا خیلی کوچولو ودوست داشتنی بودی کاش بودی.....

سلام عزیزای خوشکلم  سلام مهربونا  سلام گلهای کوچولو ونازم سلام احمدرضای عزیزم که چند ساله باتو خوشحالم وباتو زندگیم شیرین شده عزیزگلم دوستت دارم واین وبلاگ رو باخوب وبدش به تو وداداش کوچولو تقدیم میکنم  محمد ابراهیم ده روزه من تو تا آخر ده روزه میمونی وهیچ وقت بزرگ نمیشی ولی با همه ی کوچیکیت هیچ وقت فراموش نمیشی عزیزم من وبابا وداداشی همیشه به یادت میمونیم امید وارم که تو هم همیشه به یادمون باشی عزیز دلم  ...